THIRUVANANTHAPURAM: Çithra Vizhinjam’dan J, birçokları için harika bir örnek. Doğuştan gelen uzuv kusuru, hayallerini gerçekleştirmek için sebat etmesini engellemedi. Gelişmemiş kolları ve parmakları olan 30 yaşındaki, yakın zamanda el yapımı şişe sanatı kreasyonlarının patentini aldı.
“Bu şişe sanat eserlerini pandeminin başlamasından bir yıl önce yapmaya başladım. Temel olarak, kullanılmış şişeleri küçük elbiseler ve teyzem tarafından özel olarak yapılmış elbiseler gibi giysilerle giydirmeyi içerir. Öğretmenlerim ve arkadaşlarım bunun benzersiz olduğunu söylediler ve sokağa çıkma yasağı sırasında pek çok kişi güzel sanatlara yöneldiği için tasarımın patentini almamı tavsiye ettiler. Kerala Sastra Bhavan ile temasa geçtim ve ‘tasarım tescil sertifikası’ almak için patent vekilinin talimatlarını takip ettim. Mücevherlerimi rehin vermem ve masraflar için parayı bulmam gerekti” diyor Chithra.
Sanatçı şu anda Devlet Mühendisliği Koleji’nden bilgisayar bilimleri mühendisliği alanında bir BTech kursunu tamamladıktan sonra, Mukkola’daki Carmel Endüstriyel Ticaret Mühendisliği Enstitüsü’nden moda tasarımı derecesine devam ediyor. Wayanad. “Babam R Krishnankutty benim ilk öğretmenimdi. Bilgili bir adam olduğu ve birçok dilde ustalaştığı için, pek çok ayrıcalıklı bölge sakini, hükümet belgelerini öğrenmek, yazmak ve anlamak için ona yaklaştı. Birinci sınıftayken olan ölümüne kadar, çocukluğum boyunca çoğu sabah tanık olduğum şey buydu. Beni her zaman diğer okul çağındaki çocukların yaptığı her şeyi öğrenmeye zorladı ve engelimin bir sınırlama olduğunu düşünmeme asla izin vermedi” diye hatırlıyor.
Chithra, kendisinin bir şeyler icat etmesini ve ülkenin kalkınmasına katkıda bulunmayı hayal ediyor. Öğrencilere ders vererek kazandığı yetersiz gelirini iddialı projeleri için biriktiriyor. “Verimli bir hayat yaşadığımın kanıtı olarak bir damga bırakmaya inanıyorum. Son dönem teknik seminerimi, şeyleri üç boyutlu modda görmenizi sağlayan hologram teknolojisi üzerine yaptığım için, bu doğrultuda bir şeyler üzerinde çalışmayı planlıyorum” diyor.
“Bu şişe sanat eserlerini pandeminin başlamasından bir yıl önce yapmaya başladım. Temel olarak, kullanılmış şişeleri küçük elbiseler ve teyzem tarafından özel olarak yapılmış elbiseler gibi giysilerle giydirmeyi içerir. Öğretmenlerim ve arkadaşlarım bunun benzersiz olduğunu söylediler ve sokağa çıkma yasağı sırasında pek çok kişi güzel sanatlara yöneldiği için tasarımın patentini almamı tavsiye ettiler. Kerala Sastra Bhavan ile temasa geçtim ve ‘tasarım tescil sertifikası’ almak için patent vekilinin talimatlarını takip ettim. Mücevherlerimi rehin vermem ve masraflar için parayı bulmam gerekti” diyor Chithra.
Sanatçı şu anda Devlet Mühendisliği Koleji’nden bilgisayar bilimleri mühendisliği alanında bir BTech kursunu tamamladıktan sonra, Mukkola’daki Carmel Endüstriyel Ticaret Mühendisliği Enstitüsü’nden moda tasarımı derecesine devam ediyor. Wayanad. “Babam R Krishnankutty benim ilk öğretmenimdi. Bilgili bir adam olduğu ve birçok dilde ustalaştığı için, pek çok ayrıcalıklı bölge sakini, hükümet belgelerini öğrenmek, yazmak ve anlamak için ona yaklaştı. Birinci sınıftayken olan ölümüne kadar, çocukluğum boyunca çoğu sabah tanık olduğum şey buydu. Beni her zaman diğer okul çağındaki çocukların yaptığı her şeyi öğrenmeye zorladı ve engelimin bir sınırlama olduğunu düşünmeme asla izin vermedi” diye hatırlıyor.
Chithra, kendisinin bir şeyler icat etmesini ve ülkenin kalkınmasına katkıda bulunmayı hayal ediyor. Öğrencilere ders vererek kazandığı yetersiz gelirini iddialı projeleri için biriktiriyor. “Verimli bir hayat yaşadığımın kanıtı olarak bir damga bırakmaya inanıyorum. Son dönem teknik seminerimi, şeyleri üç boyutlu modda görmenizi sağlayan hologram teknolojisi üzerine yaptığım için, bu doğrultuda bir şeyler üzerinde çalışmayı planlıyorum” diyor.