THIRUVANANTHAPURAM: Yakın zamanda halka açılan Pazhavangadi’deki Palmiye Yaprağı El Yazmaları Müzesi, özenle ve özenle düzenlenmiş palmiye yaprağı el yazmaları aracılığıyla Kerala’nın hikayesini sunuyor.
“Bu eşsiz müze, ülkedeki en büyük palmiye yaprakları ve el yazmaları koleksiyonu olarak adlandırılabilir. Devletin siyasi, ekonomik ve kültürel tarihinin anlaşılabileceği Thiruvananthapuram, Ernakulam ve Kozhikode’deki devlet arşivleri departmanına bağlı üç ofisin hepsinden toplanan yaklaşık 175 harf çevirisi yapılmış ve tercüme edilmiş palmiye yapraklarını sunar. Bu kayıtların çoğu eski yazılar kullanılarak yazılmıştır. Önceden, bu verilere erişim araştırmacılar, bilim adamları ve öğrencilerle sınırlıydı. Ana hedefimiz, bu arşivleri gelecek nesillere mirasımız hakkında bilgilendirmek için açmaktır” dedi.
Müzenin içinde yer aldığı yapının da kendi gelişim hikayesi var. Eski Travancore krallığının ordusu olan Nair Tugayı’nın askeri üssü olarak başlayan site, daha sonra Merkez Hapishaneye dönüştürüldü. 1962’de Devlet Arşivi oldu.
Müze sekiz tematik galeriye ayrılmıştır. Birincisi ‘yazılı tarih’ giriş bölümü, ardından ‘toprak ve insanlar’, ‘hükümet’, ‘savaş ve barış’, ‘eğitim ve sağlık’, ‘iktisat’, ‘sanat ve kültür’ ve ‘Mathilakom kayıtları’ gelir. Sree Padmanabhaswamy Temple’a ait bir el yazması parşömen koleksiyonu. Metin açıklamaları ve özetlerle birlikte işlenen video ve sesli anlatım gibi modern teknolojilerle donanmış, eski yazıları ayrıntılı olarak incelemek için her plakanın yanına büyüteçler de yerleştirilmiştir.
“Bu eşsiz müze, ülkedeki en büyük palmiye yaprakları ve el yazmaları koleksiyonu olarak adlandırılabilir. Devletin siyasi, ekonomik ve kültürel tarihinin anlaşılabileceği Thiruvananthapuram, Ernakulam ve Kozhikode’deki devlet arşivleri departmanına bağlı üç ofisin hepsinden toplanan yaklaşık 175 harf çevirisi yapılmış ve tercüme edilmiş palmiye yapraklarını sunar. Bu kayıtların çoğu eski yazılar kullanılarak yazılmıştır. Önceden, bu verilere erişim araştırmacılar, bilim adamları ve öğrencilerle sınırlıydı. Ana hedefimiz, bu arşivleri gelecek nesillere mirasımız hakkında bilgilendirmek için açmaktır” dedi.
Müzenin içinde yer aldığı yapının da kendi gelişim hikayesi var. Eski Travancore krallığının ordusu olan Nair Tugayı’nın askeri üssü olarak başlayan site, daha sonra Merkez Hapishaneye dönüştürüldü. 1962’de Devlet Arşivi oldu.
Müze sekiz tematik galeriye ayrılmıştır. Birincisi ‘yazılı tarih’ giriş bölümü, ardından ‘toprak ve insanlar’, ‘hükümet’, ‘savaş ve barış’, ‘eğitim ve sağlık’, ‘iktisat’, ‘sanat ve kültür’ ve ‘Mathilakom kayıtları’ gelir. Sree Padmanabhaswamy Temple’a ait bir el yazması parşömen koleksiyonu. Metin açıklamaları ve özetlerle birlikte işlenen video ve sesli anlatım gibi modern teknolojilerle donanmış, eski yazıları ayrıntılı olarak incelemek için her plakanın yanına büyüteçler de yerleştirilmiştir.